Al bij zijn debuut is hij omarmd als knuffelbeer en wonderboy. Knol blijft nuchter, terwijl zijn podia steeds groter worden en hij de armslag krijgt te doen wat hij wil. 't Klinkt door op zijn tweede cd, vernoemd naar de sterkste track: 'Days'. Hij schrijft zonder omhaal over wat hem overkomt. 'Days are rushing by', zingt hij welhaast weemoedig. We nemen het voetstoots aan. De winst zit in de muziek. Knol toert al een tijd met vaklui, wat een hecht groepsgeluid oplevert. Bovendien grijpt hij gretig in de snoeptrommel die de studio kan zijn. Wie tiener Tim volgde verwachtte van hem americana. Zijn debuut neigde nog in die richting. 'Days' is anders. Hij lijkt vijftig jaar populaire muziek te hebben opgezogen om uit te komen op een mix van Beatlesque pop en onvervalste nederpop.

Peter Hovestad

Website : www.timknol.nl