Springveer gaat nu op naar de veertig
Moniek Tuin, met zus Kelly de Heer-Tuin, reikte tot de finale waarin de pijp leeg raakte. © Foto Peter van Aalst
Voor de zusjes Moniek Tuin en Kelly de Heer-Tuin eindigde het Springveertoernooi in mineur. Waar ze in de voorgaande rondes hadden geïmponeerd met mooie zeges was de pijp in de finale leeg. ,,Jammer we hadden hier graag een overwinning geboekt, maar de tegenstanders waren te sterk’’, gaf Moniek Tuin toe.
Voor het eerst in de geschiedenis van het toernooi werd gespeeld volgens het actuele ratingssysteem, een aanpak die door de organisatie met beide armen wordt omarmd.
,,We hebben gezien dat de onderlinge verschillen een stuk kleiner zijn waardoor we veel spannende wedstrijden hebben gehad. Dat was op voorhand precies hetgeen waarop we gehoopt hadden met zijn allen’’, zei Gudy van der Wal-Verbruggen als spreekbuis van de organisatie.
Spannende
Zo ook in de hoogste dubbelcategorie bij de dames waar de zussen Tuin zich via Bianca Kwast en Miriam Rommers een weg naar de finale hadden geslagen. In de spannende halve eindstrijd ging het duel heen en weer maar wisten de zusjes, die elkaar door en door kennen, toch met de winst aan de haal te gaan 6-2, 2-6, 6-1. ,,We moesten hierin al alle zeilen bijzetten, maar gelukkig wisten we op de beslissende momenten toe te slaan’’, aldus Moniek Tuin.
Scherp
Op de slotdag kregen ze met Wendy Mooy en Susan Pennings-Tas het als eerste geplaatste koppel tegenover zich. Al vanaf de eerste slagenwisselingen was duidelijk dat Moniek Tuin en Kelly de Heer-Tuin niet in goede doen waren. Mooy en Pennings-Tas waren vanaf het begin wel direct scherp en sloegen bij elke kans die ze in de eerste set kregen hard toe 0-6.
,,We raakten ze niet lekker, maar dat kwam mede door het goede spel van onze tegenstanders die ons telkens ver naar achteren wisten te duwen’’, aldus Moniek Tuin.
Die zag dat ze in het tweede bedrijf meer weerstand konden bieden door een kleine opleving. ,,We kwamen wel iets beter in ons spel, maar het was niet goed genoeg om nog enigszins kans te maken op de overwinning.’’ Mooy en Pennings-Tas bleven geconcentreerd en goed spelen en verdienden hiermee de overwinning 4-6.
Blij
,,We zijn blij dat we hier in de finale hebben mogen staan, want de tegenstand was groot gedurende het hele toernooi’’, aldus Moniek Tuin die de organisatie complimenteerde. ,,Eigenlijk net als alle jaren was het voor de spelers weer dik voor elkaar. Niet alleen op de baan, maar ook daarnaast. Het ontbrak ons aan niets.’’
Na een week vol spektakel kijkt men in het Polderse dorp alweer vooruit naar volgend jaar wanneer het toernooi het 40-jarige jubileum viert. ,,We weten nu nog niet hoe we het vorm gaan geven, maar grove plannen liggen al wel op tafel. En we hopen er dan natuurlijk net zo’n groot succes van te maken als dat we dit jaar hebben gedaan’’, besloot Van der Wal-Verbruggen.