Uiteraard is er deze route veel meer dan de lol om die malle bordjes. De Stuifduinenroute, volgens mijn gps nog een onsje meer dan de officiële 15km, voert langs en door al het moois van de Schoorlse duinen. En er valt zelfs ook nog lekker even uit te waaien op het strand.

Maar laten we bij het begin beginnen. Dat is het gloednieuwe bezoekerscentrum aan de Oorsprongweg. Koop meteen even de wandelkaart, want zo heel erg scheutig zijn ze niet geweest met die witte pijltjes. Bovendien heb je dan maar vast al die andere prachtroutes van de Schoorlse duinen. Ze komen in de loopt van de tijd allemaal, een voor een, aan bod in deze wandelrubriek.

Via de trappen gaat het, zoals bij alle routes, gelijk stijl omhoog de duinen in. Vergeet bovenop niet dat heel kleine zijsprongetje ('t zijn luttele meters) naar het uitzichtpunt op 53 meter. Vervolgens wacht het eerste deel over heerlijke bosgrond (lang leve de naaldbomen) naar een zwaar door brand getroffen deel van de duinen. Staatsbosbeheer heeft hier alle bomen gekapt en ook de andere vegetatie weggehaald, in de hoop hier weer 'wandelende' stuifduinen te laten zien.

Na een miniem stukje fietspad gaan we het begrazingsgebied in, met een van de fotogeniekste plekjes van de Schoorlse duinen, het bijna mystieke Vogelmeer. Helaas staat het water héél veel lager dan een jaar of tien geleden, maar het is nog altijd een pracht, waar in de winter heerlijk wordt geschaatst.

Bij het Vogelmeer start het fikse deel van de wandeling door het echte duingebied. Twee tips voor onderweg: Ja, je moet echt over dat houten hek klimmen, het is doorgaans op slot. Nee, je hoeft tot tweemaal toe echt niet onder die stroomdraden door te kruipen - zoek naar links het pad en vertrouw erop dat er weer zo'n paaltje met die malle witte pijl tevoorschijn komt.

Pal bij de strandslag, in de volksmond Klein Schoorl aan Zee, gaan we via het opstapje over de bedrading. We zetten via het strand koers naar de Kerf, waar in 1997 een gat werd gegraven in de eerste duinenrij om zand, wind en water vrij spel te geven. De natuur heeft het gat inmiddels weer vrijwel gesloten. In de Kerf staat een imposante paal om de wandelaars op de witte route te houden. Want het gaat hier niet rechtdoor, maar links omhoog naar het uitzichtpunt, waar ook heel veel valt te lezen over dit gebied.

We duiken nu het bos weer in voor prachtige kilometers over deels brede en deels heel smalle paadjes, door een uitloper van de heidevelden, op en neer door mysterieus kreupelhout en langs picknick annex speelterreinen als de Bokkenwei en Jan Bas z'n tuintje (echt, zo heet dit stuifduin).

Het letterlijke hoogtepunt is het uitzichtpunt op 54 meter, kort na de bebouwing van Heel en Al. Wie met al die kilometers in de benen toch het beroemdste klimduin van Schoorl niet wil missen, moet na het uitzichtpunt even opletten. Een stukje verderop gaan alle vier routes die hier samenkomen in een haakse bocht naar links - niet doen, even rechtdoor naar de top, want daar wacht het klimduin, met onderaan al die restaurants… Al kun je voor de koffie ook het laatste stukje van de route voltooien. Immers, ook in het bezoekerscentrum wordt tegenwoordig geschonken.Peter Hovestad

Lengte: officieel 15 km.Begin- en eindpunt: Bezoekerscentrum Schoorlse Duinen (v/h Het Zandspoor), Oorsprongweg, Schoorl. (Tip: Wie een hekel heeft aan parkeergeld kan in de winter ook starten bij het grote parkeerterrein van Hargen aan Zee, ga dan bij de zuidoosthoek de duinen in).Horeca: Bezoekerscentrum, eventueel bij het klimduin en vanaf het voorjaar weer het strandpaviljoen.Honden: Niet toegestaan, vanwege de runderen.Meer info: www.staatsbosbeheer.nl