Slim, dacht de initiatiefnemer. Maar de daklozenhotspots kregen veel kritiek. Het bureau zou daklozen uitbuiten, het zou onethisch zijn. De dakloze wordt niet gezien als een mens, maar als een ding, schrijven bloggers. Tegelijkertijd krijgen ’menselijke opladers’ - vrijwilligers die door transportbedrijf FedEx zijn uitgerust met USB-poorten waarmee festivalbezoekers hun telefoon of laptop kunnen opladen - echter geen kritiek.

BBH Labs vergelijkt hun project met het verkopen van een daklozenkrant. Daarbij betalen mensen ook wat zij willen. Het reclamebureau zegt dat er meer vraag is naar een digitale service zoals mobiel internet en dat de daklozen zo meer geld kunnen verdienen. Clarence snapt alle commotie niet: „Ik vind het leuk om met mensen te praten en het is een baan. Ik verdien op een eerlijke manier geld.”