S. kreeg de straf ook voor de jarenlange mishandeling van een andere huisgenoot. De rechtbank vindt dat er geen bewijs is dat Baris S. zijn huisbaas Brandhoff systematisch als huisslaaf uitbuitte. Incidenteel zou daar wel sprake van zijn geweest, maar bewijs voor uitbuiting ’in de zin van mensenhandel’ vond de rechtbank niet. Het openbaar ministerie had achttien jaar celstraf geëist in deze zaak.

De rechtbank vindt dat S. een zeer ernstig misdrijf heeft begaan door zijn 51-jarige huisbaas zo erg te mishandelen, dat die dat uiteindelijk met de dood moest bekopen. Het slachtoffer liep een gescheurde lever en galblaas op, een aandoening die bijna nooit voorkomt. Dat kan alleen door heel heftige stompen of schoppen of als iemand iets scherps in zijn buik krijgt door een ongeval.

S. was meerdere keren door een neef gewaarschuwd, stelt de rechtbank. Die neef had gezegd dat als S. zo door zou gaan, hij Brandhoff nog eens dood zou slaan. Dit nam de rechtbank als straf verzwarende omstandigheid mee.

Tijdens de mishandelingen brak het slachtoffer driekwart van zijn ribben, zo bleek uit gegevens van het Zaans Medisch Centrum. Ook liep hij meerdere andere wonden op. Hij ging geregeld naar het ziekenhuis, maar durfde geen aangifte te doen van mishandeling. De mishandelingen werden steeds erger naarmate de tijd verstreek, stelt de rechtbank.

Advocaat Peter Plasman had aangevoerd dat niet vast staat dat het slachtoffer in de nacht van 16 op 17 augustus zijn dodelijke verwondingen binnenshuis opliep. Volgens hem kan dat ook buitenshuis zijn gebeurd, maar dit vond de rechtbank niet aannemelijk. ,,Daar is geen enkel aanknopingspunt voor’’, aldus de rechtbank in het vonnis.

Nadat Brandhoff was overleden, startte de politie een grootschalig en opmerkelijk onderzoek in Zaandam. Via posters met een foto van het slachtoffers vroeg de politie om meer informatie. Op die manier wilde de politie onderzoeken of anderen de Zaandammer nog buiten zijn woning hadden gezien. Dat bleek niet het geval. De rechtbank gaat er daarom vanuit dat Brandhoff en S. allebei thuis waren in die nacht en dat S. de dodelijke mishandeling op zijn geweten heeft. ,,Het slachtoffer is in zijn eigen woning zo hard geslagen, dat hij daaraan is overleden. Niemand anders is daar geweest.’’