Rabobank eerde Mark vorig jaar met de ondernemersprijs in oostelijk West-Friesland, vanwege de innovatieve wijze waarop hij zijn caravancentrum runt. Met de cheque van 2000 euro had Mark mooie plannen.

Het hechte familiebedrijf was ten tijde van de prijsuitreiking getroffen door tegenspoed. Marks jongere zus Mariska had borstkanker. ,,Daarom wilde ik van het gewonnen geld uit eten met de hele familie. Vieren dat we samen zijn. En de rest van het geld zou ik aan het goede doel geven.’’

Sinterklaas

Het etentje kwam er nooit. Met Mariska, moeder van twee, ging het steeds slechter en in maart van dit jaar overleed zij op 36-jarige leeftijd. Een donkere tijd brak aan voor Mark en zijn familie. Die tijd is nog steeds niet helemaal voorbij, aldus Mark. ,,Vorig jaar tijdens het vieren van sinterklaas ging het ineens heel slecht met Mariska. Daar denk je natuurlijk weer aan in deze periode.’’

En toch besloot Mark júíst in deze tijd, met ook nog eens de ’moeilijke’ kerstdagen voor de deur, om iets met zijn ondernemersprijs te doen. ,,Het duurde even voor ik daar klaar voor was. Maar nu is de tijd rijp om iets goeds te doen met het geld.’’ Het goede doel moest ’in de buurt zijn’, vond de ondernemer.

Zijn zus liep tijdens haar ziekte af en toe binnen bij inloophuis Pisa in Hoorn. ,,Dat werd dus mijn goede doel. Ik geef duizend euro aan Pisa en ook duizend euro aan het inloophuis in Medemblik. En ik wilde het nú doen. Want ik weet dat de feestdagen moeilijk zijn voor mensen die een dierbare hebben verloren. Dat merken wij nu ook.’’

Fantastisch

En dus stapte Mark donderdagochtend met een cheque onder zijn arm binnen in Hoorn en Medemblik. Aan de Draafsingel was het ontvangst uiteraard hartelijk. ,,Fantastisch dat je dit doet’’, vonden de gastvrouwen van Pisa. De Venhuizer nam nog wat onwennig plaats op de plek waar mensen vrij kunnen praten over hun ziekte of over de ziekte van een naaste.

,,Ik vind het heel goed dat dit bestaat. Ik weet zelf: West-Friezen zijn geen praters. Wij hebben een grote familie, dat helpt wel. Dan kun je dingen binnenskamer wél bespreken. Maar er zijn ook mensen die het alleen moeten doen.’’ De vrouwen van Pisa knikten instemmend.

,,Vandaar dat we dit jaar met de feestdagen ook open zijn, voor het eerst. Normaal sluiten we twee weken lang de deuren, maar we merken dat mensen juist in die weken behoefte hebben om een praatje te maken’’, aldus Wil Groenendijk van Pisa.

Mark kan inmiddels redelijk makkelijk vertellen over de zwarte periode. Hij vroeg zijn moeder om mee te gaan naar het inloophuis, maar zij was er niet bij. Mark: ,,Maar ik zal haar zeggen hoe fijn het was, dan loopt zij hier absoluut nog een keer naar binnen.’’