Mokerslag voor SVW’27
De SVW’27-spelers Bram van Wetering (voorgrond) en Sander Willemse verwerken hun teleurstelling terwijl United feest viert. © Foto Martin de Haan
Geen LSVV en Stormvogels meer komend seizoen op sportpark De Kabel. De thuishaven van SVW’27 zal volgend seizoen Hugo Boys, Sint George en Hauwert gaan ontvangen. Prachtige verenigingen maar niet de clubs waar SVW zich een aantal seizoenen terug nog op richtte.
Vijf jaar terug degradeerde SVW uit de eerste klasse en hoopte het een stabiele tweedeklasser te kunnen blijven. Een 0-1 nederlaag tegen United betekende zondagmiddag de degradatie van de groenzwarten uit de tweede klasse. En die mokerslag kwam keihard bij de spelers aan.
Doelman Dion Bleeker kon na afloop nauwelijks woorden vinden om zijn teleurstelling te omschrijven. Minutenlang staarde de jonge doelman voor zich uit. Het beeld was het symbool van een sportman die het verlies met wat ploeggenoten in stilte moest verwerken.
Bestuurslid Hilko Kramer treurde ook om de degradatie. Verantwoordelijk voor het voetbalgedeelte bij SVW, kwam voor Kramer het resultaat niet geheel onverwachts.
,,We komen voor dit niveau kwaliteit tekort, zo realistisch moeten we wel zijn. Het is ontzettend jammer dat ons eerste elftal naar de derde klasse gaat. Het einde van de wereld is wat anders, er gebeuren bij SVW ook dingen waar we trots op zijn. De jeugdafdeling herbergt aardige teams, volgend seizoen krijgen we gelukkig weer een A1 en wellicht kunnen we een klasse lager wat meer aan voetballen toekomen. Het is al heel wat seizoenen vechten tegen degradatie geweest. Vorig jaar konden we ons met veel moeite via de nacompetitie handhaven. Nu net niet”, aldus Kramer.
Pover
Tegen United was het voetballend andermaal zeer pover wat het team van Kenneth Goudmijn liet zien. In Haarlem was het 1-1 geworden en kon SVW’27 ondanks een numerieke meerderheid voetballend geen potten breken. Op eigen veld was het ook nauwelijks beter dan de ploeg uit Haarlem die in de derde klasse B ook niet echt opviel door oogstrelend voetbal. Het was dus in Heerhugowaard vooral spannend op en rond het kunstgrasveld.
Een visie in het SVW-spel ontbrak en spelers die het verschil op het middenveld moesten maken gaven andermaal niet thuis. Het leek alsof SVW het niveau van een gemiddelde uitwedstrijd benaderde; afgelopen seizoen behaalde het in dertien uitwedstrijden slechts twee punten.
Thuis ging het in de competitie dan een stuk beter, in de meest cruciale wedstrijd van het seizoen was het voetballend zwak en bleef ingrijpen vanaf de kant lang achterwege. In de eerste helft was het met wat schoten van afstand totaal niet gevaarlijk. Er zat geen diepte in het spel, ballen werden simpel verspeeld en men deed maar wat bij de thuisclub. In ieder geval was het spel niet gericht op het maken van doelpunten.
Al zat dat ongetwijfeld wel de bedoeling zijn geweest. Het was het gebrek aan kwaliteit dat het team de das omdeed. Na de pauze ging het aanvankelijk iets beter, United nam echter het initiatief over en kopte zich een kwartier voor tijd na de overwinning en de tweede klasse. Goudmijn wisselde tweemaal en kreeg zowaar nog een grote kans in de laatste minuut op de 1-1.
Het had wellicht tot een langer verblijf in de tweede klasse kunnen leiden. Maar wellicht is de derde klasse voor deze ploeg een beter podium. Voor de tweede klasse was het huidige team een maatje te licht.
SVW’27- United 0-1 (0-0). 75. Martin de Jong 0-1. Toeschouwers: 300. Scheidsrechter: Been
SVW 27: Bleeker, Van Wetering, Groenveld, Willemse, Korver (82. Bakker), Fernee (76. Barhorst), Hakopov, Wijdenbosch, Cretier, De Mees, Ourhris (56. Schoenmaker)