WK zaalvoetbal in Colombia weer heel ver weg voor Oranje
De kans dat het Wilhelmus in september voor het eerst sinds 2000 eindelijk weer eens klinkt tijdens een wereldkampioenschap zaalvoetbal is dinsdagavond tot een minimum geslonken. In het eerste van twee play-offduels deed Oranje voetballend weinig onder voor Azerbeidzjan, maar werd de ploeg desondanks afgedroogd. De return van 12 april lijkt een formaliteit geworden doordat de formatie van bondscoach Marcel Loosveld de treffers in een uitverkocht Topsportcentrum Almere veel te gemakkelijk weggaf: 1-5.
De nationale ploeg, met daarin Amir Molkarai, Mo Attaibi en Mats Velseboer van Hovocubo, Zakaria Amrani van FC Marlène en oud-speler van die beide clubs Mo Darri, dankte het plekje in de play-offs om een ticket naar Colombia aan de tweede plek tijdens het WK-kwalificatietoernooi van eind vorig in Eindhoven. Ondanks de wetenschap dat het tweeluik met het land met vijf genaturaliseerde Brazilianen alles behalve een makkie zou worden, werkte Oranje sindsdien vol vertrouwen toe naar de laatste horde richting het WK.
Cadeautjes
Onder toeziend oog van de laatste lichting zaalvoetballers die in het oranje schitterde op een mondiaal eindtoernooi was hier weinig van te merken zodra het duel eenmaal van start ging. De twee treffers die Azerbeidzjan maakte voor rust waren cadeautjes van het Nederlands team. Eerst ging Anes Beslija als een pupil in de fout met alleen nog doelman Ennes van Maasbommel achter zich. Nadat Amadeu hem de bal ontfutselde was het voor de geboren Braziliaan een koud kunstje om de 0-1 binnen te schieten. Jamal el Ghannouti bracht beide ploegen weer langszij, maar kort daarna zag Oranje er bij een corner ditmaal als collectief niet goed uit. Na een overstapje kon Fineo De Araujo de 1-2 aantekenen zonder dat er ook maar iemand was die hem dit lastig maakte.
,,Moet ik echt een interview geven?’’, zegt Mo Attaibi als het duel er eenmaal op zit. Samen met El Ghannouti behoorde hij tot de betere tegen Azerbeidzjan, maar hij is boos en is bang ploeggenoten te kwetsen als hij zijn hart laat spreken. ,,Hoe vaak heb je nou de kans om het WK te halen? En dan geven we de goals zo weg. Voor rust, maar ook daarna. Van de vijf doelpunten kregen we een counter tegen waar wij niets aan konden doen. Aan de rest ging een fout van ons vooraf.’’
Onnodig
Attaibi baalt er naar eigen zeggen extra van omdat de ruime nederlaag niet nodig was. Zijn ploeg is tenslotte niet weggespeeld, maar heeft het weggegeven. En daarin heeft hij gelijk. Voor rust is het Oranje dat zich naar kansen voetbalt. Ze zijn vooral voor El Ghannouti, maar ook Velseboer komt in kansrijke positie. Keer op keer is Oranje onzorgvuldig in de afronding of vinden de schutters doelman Rovshan Huseynli op hun pad. Maar in defensief opzicht laat de ploeg het pas echt afweten.
Want ook na de twee goals die voor rust worden weggegeven rammelt het na rust aan alle kanten. Zo leidt Yoshua St. Juste - volgend jaar ook weer Hovocubo - bijvoorbeeld de 1-4 in met balverlies. Alhoewel de doelpoging die hieruit voortkomt in eerste instantie wordt gekeerd door Van Maasbommel is het Amadeu die anticipeert op de terugkomende bal waar de oranjeklanten blijven toekijken. Voor de tweede keer passeert hij de Nederlandse goalie.
Attaibi weigert zich ondanks de ruime nederlaag neer te leggen bij opnieuw een mislukte missie van Oranje om het WK te bereiken. ,,We moeten deze eindstand vergeten. Als we niet zoveel fouten maken en scherper zijn in de afronding kunnen we winnen van deze ploeg. Echt! We hebben kansen zat gehad. Als dat niet zo was, had ik dat ook gezegd.’’
Nederland-Azerbeidzjan 1-5
5. Amadeu 0-1, 10. El Ghannouti 1-1, 13. De Araujo 1-2, 28. Vieira da Silva 1-3, 29. Amadeu 1-4, 30. Borisov 1-5.