Peter Tuin zoekt als fluitist de balans
Peter Tuin fluit bij iedere ploeg hetzelfde.© Foto Marc Moussault
In zijn ogen heeft hij een vriendelijke uitstraling, blijft hij ondertussen te allen tijde kordaat en streng wanneer dat nodig is. ,,Wat mij betreft de juiste balans en als ik een geheim zou hebben, dan is dat het wel’’, stelt Peter Tuin (63) uit Schagen die als volleybalscheidsrechter inmiddels al veertig jaar actief is. Hij reist het hele land door voor zijn ’hobby’ en de ervaren arbiter had het echt niet anders gewild.
The Serve
Ooit gestart bij The Serve in ’t Zand, verleent hij nu bij clubs als De Boemel in Tuitjenhorn en Warmenhuizer vereniging Dinto als leidsman eveneens zijn medewerking en daarnaast leidt hij zelfs scheidsrechters in wording op. ,,Bij Dinto moeten alle spelers die zestien zijn geworden een cursus volgen. Sowieso vind ik dat iedere volleyballer uiteindelijk scheidsrechter moet worden. Daardoor krijgen ze meer begrip voor de arbiter, snappen zij spelsituaties beter en kunnen ze zelf ook wedstrijden fluiten. Het aantal wordt tenslotte steeds minder’’, weet Tuin al te goed. Iedere zaterdag reist hij af naar een plaats ergens in Nederland om een wedstrijd in de tweede divisie te leiden. ,,Alles bij elkaar doe ik iets van 55 wedstrijden per seizoen. Daar zitten ook toernooien bij. Dat zijn er nogal wat, ik vind het gewoon leuk om te doen.’’
Al het werk dat hij voor de Nederlandse Volleybal Bond (Nevobo) doet, is logischerwijs niet onopgemerkt gebleven. Zo heeft hij op 8 april in Woerden, vlak voor de aanvang van een wedstrijd, een oorkonde gekregen als blijk van waardering. ,,Daarmee tonen zij hun grote dankbaarheid voor alles wat ik doe en heb gedaan. Het is een combinatie van factoren. Had vast ook iets te maken met het feit dat ik veertig jaar in het vak zit. Het was echt een complete verrassing voor mij. Iedereen te klappen. Dat was heel erg leuk.’’ En tijdens het Nationale Open Jeugd Kampioenschap (NOJK) in Lichtenvoorde werd hem een beker, in de vorm van een duim omhoog, uitgereikt omdat Tuin als sportiefste arbiter was verkozen. ,,Samen met een andere scheidsrechter. Coaches en aanvoerders vulden een bepaalde lijst in en daar kwam ik heel positief uit. Ik probeer zo onpartijdig mogelijk te zijn. Bij iedere ploeg fluit ik hetzelfde.’’ Hij geeft aan dat het met ervaring te maken heeft. Dat zijn kwaliteiten als scheidsrechter met de jaren een flinke groei hebben doorgemaakt. En de leidsman weet dan ook precies op welke manier hij moet optreden.
Dreigen
,,Dreigen met kaarten, bijvoorbeeld. Bij de ene ploeg wordt er sowieso meer gezeurd dan bij een ander team. Vaak heb ik mijn lengte ook mee. En ik sta op een hoge stoel. Toren ik vier meter boven hen uit.’’ Ondertussen is zijn advies om altijd te blijven lachen en de boel vrolijk te houden. Als het aan Tuin ligt, gaat hij daar nog even mee door. ,,Op dit niveau is er zoveel spanning. Iemand met een zwak hart stort in. Zolang ik fysiek en qua gezondheid goed blijf, kan ik dit nog doen.’’ De zaken eromheen laat hij eveneens niet zomaar liggen.
,,Sinds twee jaar ben ik daarnaast beoordelaar van de proeve van bekwaamheid voor VS-3 (volleybalscheidsrechter-3) arbiters. Ik word ook nog praktijkbegeleider van een scheidsrechter. Help ik die persoon hogerop te komen. En omdat ik met flexpensioen ben, heb ik meer tijd over voor vrijwilligerswerk bij Nevobo. Wel vrij druk, ik doe het nog altijd met veel plezier.’’