Nadat haar eerste voorstel (twee soorten pensioen) slecht was gevallen, is ze nu met een nieuwe versie gekomen: in principe één soort pensioen, al lijkt dat niet in beton gegoten.

Met de kredietcrisis nog vers in het geheugen is haar uitgangspunt: pensioenfondsen moeten veiliger beleggen en grotere financiële buffers aanhouden om beter tegen zwaar weer bestand te zijn. Daar valt natuurlijk helemaal niets op af te dingen.

Toch is het niet verwonderlijk dat organisaties van gepensioneerden en ouderen al meteen kritisch hebben gereageerd. Zijn vragen zich immers bezorgd af hoe Klijnsma denkt dat de pensioenen straks de inflatie kunnen bijbenen.

Immers veiliger beleggen betekent lager rendement. En dikke buffers aanleggen betekent minder geld om te beleggen. De ouderenorganisaties zien het al voor zich: straks blijven gepensioneerden van jaar op jaar verder achter en zakt de (financiële) onderkant van die groep echt in de narigheid.

Intussen beweert Klijnsma doodleuk dat de pensioenpremies 'misschien wel omlaag kunnen'. Verbluft vraag je je dan af: hoe erg kan iemand de weg kwijt zijn?

Ronald Frisart