’Letterbak als poort naar de geschiedenis van Dubbeltjespanden’
Foto Marjet Wessels Boer
Het lijkt wel een verborgen hofje als je van de drukke verkeersdenderende Mauritskade het zijstraatje instapt waar de Amsterdamse Dubbeltjespanden staan. Pal naast hotel Arena. Een van de oudste sociale woningbouwprojecten van Nederland (1870). Je betaalde een dubbeltje per week contributie aan ‘de woningbouwvereniging’, vandaar die naam: Dubbeltjespanden.
De Dubbeltjespanden, hun historie en bewoners zijn gevat in een huizenhoge letterbak die kunstenaar Marjet Wessels Boer maakte. Een gemetselde letterbak als kunstproject voor woningbouwvereniging De Key. De letterbak geeft iets prijs van de intimiteit van het kleine straatje en van de bijzondere geschiedenis.
De Dubbeltjespanden zijn een paar handen vol piepkleine huisjes. Van dertig vierkante meter met een uitbouwtje waar een aanrechtje staat, waar je net je kont kan keren. En een plaatsje van een paar vierkante meter grijze tegels of soms een Madurodamtuintje.
Zoldertje
Boven de begane grondverdieping is een verdieping met een zoldertje waar het meteen schuin wordt. Het is niet veel, maar het is een paradijselijk sfeervol plekje, vindt bewoner Rick. Hij woont helemaal links achter op de eerste etage. ,,Ooit woonden hier gezinnen met zes personen. Ze sliepen in een bedstede.’’ Rick is net als de meeste andere bewoners enthousiast over de letterbak. ,,Dat kunstwerk gaat over ons. Ik vind het heel geslaagd. Het is een soort poort naar de geschiedenis van dit straatje. En hier gebeurt genoeg. Als je hier een camera ophangt, beleef je meer dan in Utopia.’’
Al heerst er ook een dorpse rust in dit straatje waar geen auto’s komen. Er liepen vroeger paarden door de straat naar het weitje achterin.
Nu is daar een soort rimboe en als het aan de bewoners ligt, blijft dat voortaan zo. Volop vogels in het struweel en paradijsvogels in de straat zelf.