De aanhang van de Hoevers was er in ieder geval klaar voor. In een flinke getale waren zij naar Tuitjenhorn gereisd. De jeugd had zelfs trommels en vlaggen meegenomen, maar de steun zal volgende week nog harder nodig zijn.

,,We zullen dan moeten aanvallen. Zo simpel is het”, stelde trainer Rogier Bunink. Het zijn drukke weken voor de Alkmaarder, die zowel met de zaalvoetballers van White Stones als de veldvoetballers van Zeevogels kan promoveren. Maar de euforie van de afgelopen duels was afwezig op sportpark De Kuil. De tweede helft deed hem zelfs pijn aan de ogen. ,,Zo goed als we als team knokten afgelopen donderdag (tegen Alliance’22, red.) zo matig was het in de tweede helft nu. Daar werd ik echt niet blij van.”

Toen de razendsnelle Hergy Matuka de Hoever verdedigers weer eens te snel af was en voor 3-1 tekende, leek het zelfs even helemaal mis te gaan voor de bezoekers. Maar een controversieel moment vijf minuten voor tijd veranderde toch nog het nodige. Het was een lange bal op invaller Jesse Groot waarbij doelman Richard Hoogeboom een tikkeltje onbesuisd inging.

Rood

Met een rode kaart, een speler op doel (er was al drie keer gewisseld) en een vrije trap tot gevolg, waaruit Tim Emmerik de Egmondse hoop toch weer deed opflakkeren. ,,Als hij geel had gegeven, had ik het ook wel begrepen, maar in dit geval hadden we geluk.” Al leidde het niet direct tot een ommekeer, want dom balverlies betekende in overtal 4-2, waarna Dennis de Waard in letterlijk de slotseconde het verschil toch nog op één bracht. ,,De manier waarop zo’n 4-2 valt, kan ik echt boos over worden. Nee de tweede helft was echt niet goed”, baalde Bunink.

Dat Zeevogels zou verliezen, was niet af te zien aan de eerste helft. Met Frank Jong nog in de spits, was Zeevogels zeker de beter voetballende ploeg en het meest dreigend. Al moest doelman Jorrit Stoop ook een of twee keer reddend optreden. Hollandia T hanteerde een simpele, opportunistische tactiek, waarbij vooral de klassenrijke aanvallers Arjan Wisse en Matuka zo veel mogelijk in stelling gebracht moesten worden.

De thuisploeg kwam ook op voorsprong, maar in no time had Jong de stand, uit een mooie vrije trap van De Waard, met het hoofd op 1-1 gebracht. De spits haakte echter af in de rust. ,,Uit voorzorg”, vertelde Bunink. ,,Er is tenslotte nog een wedstrijd. Maar je merkte het wel dat hij er uit was.” Zeevogels wist immers na rust amper nog gevaarlijk te worden. Hollandia T gaandeweg steeds meer. Viel de 2-1 nog uit de lucht, de derde was het gevolg van toegenomen druk. ,,We weten waar bij hen gevaar zit. Dat zullen we thuis twee helften goed moeten bestrijden.”

Hollandia T - Zeevogels 4-3 (1-1). 28. Rory Burger 1-0, 30. Frank Jong 1-1, 71. Jesper Buter 2-1, 76. Hergy Matuka 3-1, 86. Tim Emmerik 3-2, 90. Hergy Matuka 4-2, 90. Dennis de Waard 4-3. Scheidsrechter: Van Loen. Toeschouwers: 350.

Zeevogels: Stoop; Zwartkruis, Vermeeren, Oudejans, Kraakman, Emmerik, De Waal (69. Jesse Groot), G. Groot, Jorrit Groot (80. L. de Waard), Jong (46. Twisk), D. de Waard.