Sporting Krommenie: Huilen of toch lachen?

Lachen of huilen? De keuze is lastig voor de verantwoordelijken van Sporting Krommenie. Een brand in het clubhuis van de voetbalclub heeft aanzienlijke schade opgeleverd. Maar, beseft voorzitter Jan Kee: ,,Het had nog veel erger af kunnen lopen.’’

De preses is nog nauwelijks bekomen van het telefoontje dat hij donderdagavond kreeg. ,,Jan, er is brand in het clubhuis, klonk het aan de andere kant van de lijn. Dan staat de wereld even stil, hoor.’’

Door snel optreden van clubmannen Jan de Jong en Eric Nielen, die op dat moment in het clubhuis waren, bleef de schade enigszins binnen de perken. ,,We mogen Jan en Eric heel erg dankbaar zijn’’, benadrukt Kee.

Ondanks het snelle ingrijpen, is de schade aanzienlijk. Het gebouw beschikt over brandwerende muren, maar de stroomleidingen – die door het hele pand lopen - zijn door de brand heet geworden en deels gesmolten ,,Die leidingen moeten vervangen worden’’, beschrijft Kee de situatie. ,,Het is een puinhoop. In de bestuurskamer en het secretariaat hangen alle versmolten leidingen nu uit het plafond. En door de gasvorming stinkt het enorm. ’’

De Jong en Nielen waren op de club om de bridgeavond voor te bereiden, toen de lichten begonnen te flikkeren. De Jong haastte zich naar de meterkast en ontdekte de brand. ,,Hij heeft toen meteen Eric geroepen die met een brandblusser het vuur te lijf ging’’, stelt Kee. ,,Alles bij elkaar hebben de heren de brand binnen een minuut geblust.’’ De voorzitter zwijgt even: ,,Ik moet er niet aan denken wat er had gebeurt als zij niet in de buurt waren geweest. Tegen de tijd dat de spelers op het trainingsveld de brand zouden ontdekken, was het waarschijnlijk veel te laat.’’

Sporting Krommenie is al vier dagen in de weer om de zaken op orde te krijgen, maar het eind is nog niet in zicht. Dit weekend werden alle wedstrijden afgelast. ,,We maken lange dagen, maar het is nog maar de vraag of we dinsdagavond al kunnen trainen. Zonder elektriciteit wordt het lastig voetballen.’’

Kampioen ondanksgebroken polsstok

Polsstokhoogspringer Menno Vloon begon als favoriet aan het Nederlands kampioenschap indoor. Of hij zich vooraf zeker voelde van een podiumplaats? ,,Natuurlijk niet, het blijft polsstokhoogspringen. De eerste sprong kan goed zijn en daarna kan het alsnog fout gaan.’’

Dat zeker bij het polsstokhoogspringen een ongeluk in een klein hoekje ligt, werd tijdens het NK in Apeldoorn nog maar eens onderstreept. Tijdens één van zijn sprongen brak de polsstok van de Lycurgiaan, die zich al heeft geplaatst voor het EK in Amsterdam, in tweeën brak. ,,Het was wel schrikken ja. Vooral omdat ik de stok nauwelijks heb gebruikt, misschien maar bij drie wedstrijden. Het liep gelukkig goed af, alleen striemen op mijn arm en een zere knie, maar ik kon doorspringen. Daarna speelde het wel even door m’n hoofd, maar gelukkig ging het goed.’’

Van den Outenaar: nog steeds bloedfanatiek

De 3-0 nederlaag, die de volleyballers van Zaanstad zaterdag leden bij Dordrecht, kan niet los gezien worden van de stevige personele zorgen. De toch al lange lijst afwezigen werd vergroot met de namen van Bobby Kooy (ziek) en Hidde van der Hoeven (vakantie). Trainer Vincent Pirovano had dusdanig weinig spelers tot zijn beschikking dat hij zich genoodzaakt zag om op het wedstrijdformulier ook de naam van zijn assistent Frank van den Outenaar te schrijven.

Van den Outenaar was jarenlang aanvoerder van het eerste team van Zaanstad. Na het afgelopen seizoen deed hij, mede door aanhoudend blessureleed, een stapje terug en maakt sindsdien deel uit van het derde team. Pirovano deed in de derde set daadwerkelijke een beroep op zijn assistent. De inbreng van Van den Outenaar voorkwam niet dat Zaanstad de set nipt (24-26) verloor. ,, Maar het ging op zich goed’’, oordeelde Pirovano, die na de winterstop de om privéredenen teruggetreden Hans Janssen verving. ,,Maar je kon wel zien dat Frank en de rest van de ploeg niet helemaal op elkaar ingespeeld zijn. Het is overigens zeker niet de bedoeling dat ik iedere week gebruikmaak van zijn diensten, maar nu moest ik wel. Zonder Frank had ik maar één wissel achter de hand gehad. En hij is nog steeds bloedfanatiek. In een noodsituatie als deze zaterdag zal ik zelf dus ook zeker niet twijfelen om opnieuw een beroep op hem te doen.’’

Meer nieuws uit NHD

Ombudsteam

Ons Ombudsteam springt in de bres voor de consument.